นา นา สาระ

โชคดี...หรือ...โชคร้าย... ชาวนาคนหนึ่งทำฟาร์มเลี้ยงสัตว์... เขามีม้าอยู่ตัวหนึ่งซึ่งเป็น ม้าที่สวยงามมาก ผู้คนต่างพากันบอกว่า..."โชคดีจริงๆนะ ที่ท่านได้เป็นเจ้าของม้าแสนสวยตัวนี้" ชาวนาจึงตอบว่า... "โชคดี โชคร้าย ใครจะรู้" วันหนึ่ง...ม้าที่แสนงามตัวนั้น เกิดหลุดออกจากคอกแล้ววิ่งหนีเข้าป่าหายไป เพื่อนบ้านของเขาต่างก็กล่าวว่า... "โชคร้ายจริงๆ ม้าดีๆหายไปเสียแล้ว" “โชคดี โชคร้าย ใครจะรู้” ชาวนาตอบ หลายวันต่อมา... ม้าของชาวนาที่หนีไป...ก็กลับมา และคราวนี้มันกลับมาพร้อมกับ นำม้าป่าที่สวยงามมาอีกห้าตัวด้วย เพื่อนบ้านของแกก็กล่าวอีกว่า... “โชคดีอะไรอย่างนี้ ได้ม้าป่ามาฟรี ๆ ห้าตัว” ชาวนาก็ตอบเช่นเดิมว่า “โชคดี.. โชคร้าย ใครจะรู้” วันต่อมา... ลูกชายของแกเริ่มเอาม้าป่าออกไปหัดขี่... ไม่ทันไรก็โดนม้าป่าพยศ....สะบัดลูกแกตกจากหลังม้า...ขาหัก เพื่อนบ้านของแกจึงกล่าวว่า... “โชคร้ายอะไรอย่างนี้นะ ลูกชายขาหักเสียแล้ว” ชาวนาตอบกลับเช่นเดิมว่า “โชคดี โชคร้าย ใครจะรู้” อาทิตย์ถัดมา... ข้าราชการทหารมาที่หมู่บ้าน และมาเกณฑ์เอาคนหนุ่มทั้งหมดไปเป็นทหาร...เพื่

1. ให้ความสำคัญกับคน ไม่ใช่ผลกำไร เพราะไม่ใช่ผลกำไรที่ขับเคล ื่อนคน แต่เป็นคนต่างหากที่ขับเคลื ่อนให้เกิดผลกำไร ตัวเลขเป็นเพียงเครื่องชี้ว ัดว่าคนทำงานได้ดีเพียงใด ทั้งนี้จงอย่าลืมว่า “วัฒนธรรมสร้างพฤติกรรม พฤติกรรมสร้างนิสัย และนิสัยนำไปสู่ผลลัพธ์” 2. เป็นตัวอย่างที่ดี น้ำเสียงที่ผู้นำพูดกับผู้ใ ต้บังคับบัญชาสามารถสร้างแร งบันดาลใจ หรือทำลายขวัญกำลังใจพวกเขา ได้ทั้งนั้น เพียงคุณทักทายพนักงานด้วยน ้ำเสียงสดใส แม้ว่าคุณทั้งคู่จะมาทำงานส ายไปกว่าชั่วโมง ก็สามารถสะท้อนให้พวกเขาเห็ นถึงทัศนคติของคุณได้ เมื่อคุณคาดหวังสิ่งใดจากพว กเขา ก็จงคาดหวังสิ่งนั้นจากความ เป็นผู้นำของคุณด้วยเช่นกัน และผู้นำที่ดีต้องรู้จักควา มถ่อมตน เมื่อเขาต้องการเรียนรู้ เติบโตและพัฒนาตนเองต่อไป ในขณะเดียวกันก็ต้องมีความห ิวกระหายในการทำงานหนักมากก ว่าคนอื่นๆ 3. ห้ามคร่ำครวญใดๆ วัฒนธรรมที่ส่งเสริมความสำเ ร็จในองค์กรนั้นเน้น ที่การแก้ไขปัญหา ไม่ใช่การคร่ำครวญถึงปัญหา และข้อผิดพลาดต่างๆ กฎข้อหนึ่งในองค์กรที่ง่ายม ากคือ พนักงานไม่ได้รับอนุญาตให้ค ร่ำครวญเรื่องใดๆ โดยไม่เสนอหนทางแก้ไขปัญหาอ อกมาด้วย 4. สอนพ