"ใช้ให้คุ้ม" โดย วนิษา เรซ


» เมื่อ "หนูดี วนิษา" บัณฑิตฮาร์วาร์ด เรียนรู้จาก "โจน จันได" มนุษย์บ้านดิน

หนูดีคิดว่า...คนปัจจุบันนี้ลดความมั่นใจในตัวเองลงไปมาก เพราะเราพึ่งพาสิ่งอื่นๆ นอกจากความสามารถของตัวเราเองมากเกินไป 

เช่น อาหารเราก็ไม่สามารถเพาะเองได้ จะไปไหนก็ต้องพึ่งพารถ รถก็ต้องพึ่งพาน้ำมันซึ่งต้องนำเข้ามาจากต่างประเทศ ซึ่งเราก็ไม่มีอำนาจในการควบคุมราคา 

และอีกหลายสิ่งที่เป็น “วงจรอุบาทว์” ที่ดูดกินความรู้สึกพึ่งพาตัวเองได้ออกไปจากเราทุกวันๆ

::::::

หนูดีชอบที่พี่โจน จันได เจ้าพ่อบ้านดินแห่งเมืองไทยมาบรรยายเรื่องวิถีชีวิตใกล้ชิดธรรมชาติ ให้คุณครูของโรงเรียนวนิษาฟัง ว่า....

สังคมทุกวันนี้บิดเบี้ยวเข้าไปทุกวันแล้ว โทรทัศน์บอกเด็กๆ (และพวกเรา) ว่า
....ถ้าอยากมีความมั่นใจให้เราเลือกทาโรลออนยี่ห้อนี้
....ถ้าอยากมีอิสรภาพให้เลือกใช้มือถือยี่ห้อนั้น
...เมื่อเราเดินเข้าร้านอาหารเราก็ต้องบริโภคพืชตัดต่อพันธุกรรม เนื้อสัตว์ที่มีฮอร์โมนสูง

....แม้กระทั่งสารให้ความหวานในน้ำอัดลมก็เป็นน้ำเชื่อมจากข้าวโพดตัดต่อพันธุกรรม ซึ่งเป็นสารหวานราคาถูกที่สุดในโลกตอนนี้

...เราไม่มีตัวเลือกเลย เราถูกครอบงำความคิดรวมถึงวิถีชีวิตทุกวิถีทาง

...ทำไมเราไม่ลองประกาศอิสรภาพอย่างแท้จริงจากสิ่งเหล่านี้ และเลือกเส้นทางในแบบที่ถูกต้องตรงกับตัวเรามากที่สุด

...เราจำเป็นต้องซื้อขนาดนี้ไหม แม้แต่เป็นของลดราคาก็เถิด เราจำเป็นต้องซื้อไหม !?

::::::


สิ่งหนึ่งที่พี่โจนแนะนำให้ลองทำคือ ให้คนเมืองเริ่มลองปลูกพืชกินเองในสวน แทนที่จะเป็นพืชประดับอย่างเดียวให้ลองปลูกผัก ถ้าไม่มีสนามก็ปลูกในกระถาง

...พี่โจนบอกว่าตอนที่อยู่อเมริกาเธอปลูกไว้ 6 กระถาง มีผักสลัด มีมะเขือเทศ และอื่นๆ หมุนเวียนกินได้ตลอดทั้งปี พอมาเห็นสวนของหนูดีพี่โจนบอกว่า “หนูดีรู้ไหมพื้นที่แค่เท่านี้ถ้าหนูปลูกดีๆ ละก็จะเลี้ยงคนได้เป็นพันตลอดทั้งปีเลย”

หนูดีตกใจมาก ด้วยความเป็นคนเมืองมานานเรานึกไม่ออกจริงๆ ว่า “ที่แค่นี้นะหรือเลี้ยงคนได้เป็นพัน แล้วที่บอกกันว่าอาหารขาดแคลนจะเป็นไปได้อย่างไร หนูดีเห็นที่ว่างมากมายในเมือง”

พี่โจนก็เลยชี้ให้เห็นว่า “นี่ไงการบริหารทรัพยากรผิดพลาดระดับโลกเลย” เราใช้พื้นที่กันผิด นำไปสร้างตึกสร้างห้างซึ่งว่าไปแล้วถ้าเอาที่เหล่านั้นมาเพาะปลูกแล้ว ที่ดินและทรัพยากรที่เรามีในโลกตอนนี้เพียงพอเลี้ยงดูมนุษย์ทุกคน

....ฟังแล้วหนูดีละอายใจเหลือเกิน

::::::

....ตอนนี้นอกจากที่โรงเรียนซึ่งหนูดีเอาพื้นที่เพื่อทำสวนเกษตรผสมผสานแล้ว พื้นที่สวนในบ้านก็ลดไม้ประดับ แต่เพิ่มปลูกดอกขจร เถาตำลึง

...ตอนนี้เราทำสวนใหม่ก็วางแผนทำแปลงผักตรงใกล้ห้องทำงานของหนูดี เวลาเขียนต้นฉบับเหนื่อยๆ จะได้เดินออกไปพรวนดินรดน้ำผักให้สบายใจ

...ถ้าเราควบคุมคุณภาพของสิ่งที่เรากินเข้าไปทุกวันๆ ไม่ได้ก็แย่แล้วค่ะ

...หากท่านไหนพอมีเวลาว่างบ้าง ลองหาหนังสือปลูกผักอย่างง่าย หากระถาง หาเมล็ดผักสักซองลองปลูกเล่นๆ ดูแล้วจะรู้สึกถึงความภูมิใจที่ยิ่งกว่าการได้ซื้อของแพงๆ อีกค่ะ

ขอให้สนุกกับการเป็นชาวสวนสมัครเล่นและการใช้พื้นที่ในบ้านให้คุ้มนะคะ

::::::

Credit : บทความ "ใช้ให้คุ้ม" โดย วนิษา เรซ / PostToday

Comments

Popular posts from this blog

การทำเกษตรผสมผสาน

คำคมจาก หนังสร้างแรงบันดาลใจ: The Pursuit of Happyness